آشنایی با دومین مجمع ملی سلامت

 

 

 

 

 

سلامت به عنوان حقی پایه و همگانی، بهترین وضعیت ممکن ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی هر انسان است که محور توسعه پایدار محسوب می شود. وضعیت ژنتیکی و رفتاری فرد(سبک زندگی) و شرایط زندگی  شامل محیطی که در آن به دنیا می آید، رشد می کند، آموزش می بیند، کار، تفریح و عبادت می کند و تشکیل خانواده می دهد و در صورت لزوم از خدمات سلامت باکیفیت و قیمت مناسب بهره مند می شوند از تعیین کننده های اصلی سلامت هستند. برای دستیابی به حق سلامت، کشورها نظام سلامت را مبتنی بر فرهنگ و دارایی خود شکل می دهند که شامل کلیه منابع، افراد، سازمان ها و اقدامات بخشی و بین بخشی است که هدف اولیه آنها ارتقای سلامت است. بی شک تعالی نظام سلامت در گرو همیاری اجتماعی و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های مردمی است. در صورت تحقق این مهم، دسترسی عادلانه آحاد جامعه به خدمات سلامت قابل حصول است.

در آموزه های دین مبین اسلام همواره از مشورت به عنوان اصلی ترین رکن یاد شده تا جایی که مشورت به عنوان یکی از صفات اهل ایمان برشمرده شده و تاکید شده است که در کارها با یکدیگر مشورت کنید. در کشور عزیزمان نیز مطابق با اصل 7 قانون اساسی و نیز طبق‏ دستور قرآن‏ کریم‏: "و امرهم‏ شوری‏ بینهم‏" و "شاورهم‏ فی‏
الامر"به نقش شورا ها و مشارکت های مردم به عنوان یکی از ارکان تصمیم‌گیری و اداره امور کشور اشاره شده است.

مشارکت یعنی دخالت دادن و درگیر شدن مردم در فراگردهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی که بر سرنوشت آنان اثر می‌گذارد؛ مشارکت فعال و نظام مند یعنی مردم آگاهی و سواد لازم در زمینه شناخت مشکلات سلامتی خود، خانواده و محله را به دست آورند و بتوانند نیازها را شناسایی کنند و براساس اولویت‌ها و منابع در دسترس برنامه‌ریزی، مداخله و پیشرفت فعالیت را پایش و ارزشیابی نمایند. در طی سال ها محققین حوزه سلامت به این نتیجه رسیده اند که  مشارکت مردم در برنامه‌ریزی و اجرای مداخلات سلامت از یک سو موجب تداوم برنامه‌ها و افزایش مقبولیت آن و از سوی دیگر موجب رضایت خاطر آحاد مردم و نیز تمرکز بیشتر بر منافع اقشار کم برخوردار را فراهم کرده است.

با توجه به موارد پیش گفت و نیز با عنایت به تجارب موفق موجود و وجود بستر فرهنگی مناسب در کشور عزیزمان ایران، اثبات شده است که جلب مشارکت مردم نه تنها در تدارک خدمات سلامت بلکه در سطح حکمرانی، سیاستگذاری و مشورت و نیز حمایت طلبی می تواند مورد توجه جدی قرار گیرد؛ ابزارهای مختلفی برای این جلب مشارکت در عرصه برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری سلامت وجود دارد که از میان آنها می‌توان به مجمع سلامت اشاره کرد؛ در این راستا و طبق بند 3 مصوبه پانزدهمین جلسه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی در دی ماه 1396 لازم است مجامع سلامت در سطح محلات، شهرستان، استان و در سطح ملی برگزار شود.

مطایق با استانداردهای بین المللی مجامع سلامت شامل اعضایی از نمایندگان مردم، بخش خصوصی و نیز افراد منتخب از دستگاه‌های دولتی هستند که طبق قانون و مقررات تشکیل شده و درخصوص مسائل مهم سلامت، تصمیمات پیشنهادی خود را به سیاست‌گذاران ارائه می‌کنند. به منظور اثربخشی بهتر مجامع سلامت، لازم است از شیوه‌های مختلف برای دریافت نظرات و مشورت‌ها استفاده کرد و مستندات مرتبط با موضوع و دستورکار جلسات در اختیار کلیه اعضا و عموم مردم قرار داده شود.

در کشور عزیزمان ایران ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﮐﻠﯽ مرتبط با ﺳﻼﻣﺖ و امنیت غذایی ابلاغی مقام معظم رهبری ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻊ ملی سلامت ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻭ در این راستا اولویت سیاستهای اجرایی دولت ﺗﻮﺳﻂ ﺭﯾﺎﺳﺖ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺋﯿﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﺳﻼﻣﺖ ﻭ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻭ ﺍﺑﻼﻍ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.

اولین مجمع ملی سلامت در سال 1396 برگزار شد و به سبب برخی تغییرات ساختاری و همه گیری بیماری کرونا تداوم برگزاری مجامع ملی سلامت با چالش مواجه شد. خوشبختانه و پس از فراز و فرودهای بسیار زیاد دومین مجمع ملی سلامت در سال 1401 در دومین سال خدمتگزاری دولت سیزدهم با موضوع عدالت، تعالی نظام سلامت و جوانی جمعیت  در راستای سند تحول دولت مردمی با اهداف زیر برگزار می‌شود:

• تبیین اولویت‌های سلامت در بستر مشارکت گروه‌های مردمی و سایر ذینقشان از بخش دولتی و بخش خصوصی
• شناسایی راهکارهای ارتقای سطح سلامت جامعه با مشارکت ذینقشان از بخش‌های دولتی، مردمی و خصوصی
• بررسی چالش‌های مشارکت مردمی، همکاری بین‌بخشی و هماهنگی درون‌بخشی در ارتقای سلامت جامعه
• تبیین درس آموخته‌های برگزاری اولین مجمع ملی سلامت و برگزاری مجامع سلامت در استان‌ها و شهرستان‌ها

ریاست این مجمع بر عهده آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی،  رئیس جمهور منتخب و مردمی است و دبیری این مجمع را دکتر بهرام عین اللهی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر عهده دارد و اجرای دومین مجمع ملی سلامت از سوی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر عهده دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی در سال 1401 نهاده شده است؛ مدعوین این برنامه مطابق با مقررات شامل اعضای هیات دولت، استانداران، روسا و معاونان بهداشت، درمان، غذا و دارو دانشگاه‌های علوم پزشکی، نمایندگان دستگاه‌های اجرایی(ملی-استانی)، روسای دبیرخانه کارگروه سلامت و امنیت غذایی استان، سمن‌‌های مرتبط با سلامت، خیرین، روسای خانه مشارکت مردم در سلامت، روسای شورای پیام گزاران سلامت دستگاه‌های اجرایی، روسای اندیشگاه‌های سلامت استان، انجمن‌های علمی، صنفی و دانشجویی، مدیران و کارشناسان نظام سلامت، نمایندگان بخش خصوصی و ... می باشند.

امید است در طی برگزاری دومین مجمع ملی سلامت حین و پس از آن با استفاده از خرد جمعی و مشارکت های مردمی و بخش خصوصی شاهد رقم خوردن اتفاقات بی نظیری در حرکت به سوی استقرار چرخش های تحول آفرین کلان سندتحول دولت مردمی به ویژه « از دولت محوری صرف در عدالت گستری به میدان داری مردم در اقامه عدل؛ از مشتری پنداری مردم در نگاه دولت به میدان داری آحاد مردم در اداره کشور؛ و از تصمیم گیری متمرکز متکی صرف بر توان کارشناسی دولت به مسؤولیت سپاری و مشارکت گروههای نخبگانی و نهادهای مردمی در حل مسائل محلی و ملی» برای پیشرفت ایران باشیم که مبدا تحولات و منشا برکات برای نظام سلامت کشور هم خواهد بود.انشالله